پایان دو کلاس من در دانشگاه های شریف و بهشتی

12791

این هفته دو کلاس من در دانشگاه های شریف و بهشتی به پایان رسید. غیر از تشکر از همکارانی که در پیشبرد این کلاسها کمک کرده اند، به ویژه میثم رادپور، باید پرسید این کلاسها چقدر می تواند در خلق ارزش و ارتقای تولید و مدیریت موثر باشد. متاسفانه در چهل سال گذشته نرخ رشد درآمد سرانه در ایران بسیار نازل بوده است. دلایل این مسئله هم متنوع است، و بویژه از سال ۸۶ همه نماگرهای اقتصادی منفی شده است. حال این کلاسها چقدر می تواند در تغییر این وضعیت موثر باشد. شک نیست که این دانشجویان نخبگان کشورند و علی الاصول باید در آینده رهبری بنگاه ها و نهادهای دولتی را برعهده گیرند. اما مشکل اولیه آن است که بخش قابل ملاحظه ای از این دانشجویان کشور را ترک می کنند و نگرانی عمده ای هم در کشور برای مهاجرت نخبگان ابراز نمی شود. و مشکل دوم اینکه نظام ارزیابی و جذب دقیقی برای این فارغ التحصیلان وجود ندارد. تعداد کسانی که در کشور کار می کنند به هیچ وجه کافی نیست. بنابراین، این که نرخ بیکاری ده درصد است یا دوازده درصد چندان مهم نیست که نرخ مشارکت در اقتصاد مهم است.

از تعداد کسانی که در سن کار هستند فقط سی و هشت در صد کار می کنند. با این نرخ، آنچه نسبت وابستگی یا ضریب تکفل نامیده می شود، پذیرفتنی نیست. نرخ سه و هفت دهم برای ضریب تکفل بدان معناست که یک نفر برای نزدیک به چهار نفر کار می کند. یک نفر شاغل که بیکار شود، زندگی سه ممیز هفت نفر به خطر می افتد. با این تعداد کم نیروی کار بعید است ما بتوانیم آینده را تامین کنیم. با فقط شانزده درصد مشارکت زنان در اقتصاد بعید است کشور را بشود اداره کرد. کار زنان اکنون به ضرورتی اقتصادی بدل شده است. تازه بخش قابل ملاحظه ای از این نیروی کار ارزشی خلق نمی کنند، چون همه بنگاه ها و نهادها با نیروی کار اضافی مواجه اند. این ما را به بحث بهره وری پایین و ضرورت تغییر وضعیت در این عرصه رهنمون می کند. این بهره وری پایین به این نتیجه گیری ما را می رساند که در چهل سال گذشته از سرمایه خورده ایم یعنی از نفت ارتزاق کرده ایم. حال قیمت و سقف صادرات نفت برای حفظ سطح زندگی کفایت نمی کند و باید گفتمان اقتصاد ایران تغییر کند. بعد از گذشت چهل و سه سال از اولین کلاس تدریس در دانشگاه، هنوز هم معتقدم از دل این کلاسهاست که باید ارزشهای جدید خلق شود و تشکیل سرمایه و اشتغال صورت گیرد. هنوز معتقدم کشور ظرفیتهای گسترده و استفاده نشده دارد، و تغییر برای دستیابی به سطح زندگی قابل قبول دور از دسترس نیست. برای این کار فرصت طولانی در اختیار نیست. بیکاری خانوارها را کلافه کرده است، و سطح زندگی امروز.

شریف

دیدگاه اول

  1. سلام و عرض ادب
    وقتتون به خیر
    جسارتا برای تحلیل درس مدیریت مالی در دانشگاه که افته های مالی استاد تدریس می‌شود برای افته شرکت تولیدی صنعت آفرینان دچار مشکل هستم،امکان جواب سوال هست؟
    با تشکر

درج دیدگاه

نظر خود را وارد کنید
اسم خود را اینجا وارد کنید