یکی از چالشهای اصلی بخشهای مختلف اقتصادی از جمله طرحهای زیربنایی حملونقل، تأمین مالی است، بنابراین، همواره این بخش نیازمند نوآوریهای مالی به منظور طراحی ابزارها و نهادهای مالی جدید به منظور برآورده کردن نیازهای تأمین مالی خود است. در ایران، توسعهی طرحهای زیربنایی حملونقل به دلیل اتکای این بخش به منابع دولتی و به طور عمده بودجه دولت، با چالش مواجه است و با وجود ظرفیتهای بالای بخش حملونقل، منابع مالی کافی جهت توسعهی زیرساختهای حملونقل وجود ندارد از اینرو، وزارت راه و شهرسازی به عنوان مهمترین نهاد سیاستگذاری توسعهی طرحهای زیربنایی در کشور همواره با کمبود منابع مالی مواجه میباشد و همواره به دنبال جذب مشارکت بخش خصوصی جهت سرمایهگذاری در توسعه طرحهای زیربنایی است.
یکی از پیشنیازهای لازم برای مشارکت بخش خصوصی در توسعه طرحهای زیربنایی، ارایهی راهحلها و ابزارهای مالی مناسب است که این ابزارها بر اساس نوآوریهای مالی و متناسب با نیاز بخش حملونقل طراحی شده باشند. در این رساله ضمن معرفی انواع قراردادهای مشارکت عمومی-خصوصی به عنوان پایههای اصلی تأمین مالی طرحهای زیربنایی حملونقل جهان، انواع ابزارها و شیوههای جدید تأمین مالی طرحهای زیربنایی حملونقل مورد بررسی قرارگرفتند. این پژوهش در صدد است با به کارگیری روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با استناد به آموزههای فقهی امامیه و متناسب با قوانین و مقررات ناظر بر سرمایهگذاری در حوزه زیربناهای حملونقل، ابزارها و روشهای تأمین مالی پیشنهاد نماید و راهکارهایی را نیز برای ارتقإ سطح اعتباری روشهای طراحی شده ارائه کند.