برآورد توزیع اعتباری صنعت بانکداری مبتنی بر رویکرد تابآوری با شبیه‌سازی رگرسیون چندک
چکیده:
میزان بالای مطالبات معوق و مشکوک‌الوصول در بانک‌های ایران، نشان‌دهنده‌ی حجم بالای ریسک اعتباری در سیستم بانکی است. زیان ناشی از احتمال اینکه وام‌گیرنده یا طرف قرارداد نتواند و یا نخواهد وام را بازپرداخت نماید، ریسک نکول عدم بازپرداخت نامیده می‌شود که از مهم‌ترین بخش‌های ریسک اعتباری است. بی‌ثباتی فضای مالی و اقتصادی در چند سال اخیر موجب افزایش نگرانی در مورد ثبات سیستم‌های بانکی شده است و ریسک اعتباری از مهم‌ترین مباحثی است که در رابطه‌ی مستقیم با این مسئله است. همه سنجه‌های ریسک اعتباری از قبیل زیان مورد انتظار، زیان غیر قابل انتظار، ارزش در معرض ریسک و سرمایه‌ی اقتصادی بر مبنای متغیر زیان سبد (مجموعه زیان‌هایی که از وام‌گیرنده‌ها ناشی می‌شود) محاسبه می‌شوند. بنابراین توزیع زیان سبد نقش مهمی در مدیریت ریسک اعتباری ایفا می‌کند. تعیین آن برای واسطه‌های مالی (بانک، بیمه و …) حائز اهمیت است.
در این رساله با استفاده از اطلاعات فصلی متغیرهای کلان اقتصادی و صنعت بانکداری طی دوره‌ی ۱۳۸۳ تا فصل دوم ۱۳۹۵، توزیع زیان‌های ناشی از ریسک اعتباری با استفاده از آزمون استرس برآورد و حداقل سرمایه‌ی مورد نیاز بانک‌ها تحت سناریوهای استرس و پایه مشخص می‌شوند.گام اول در ارزیابی ریسک اعتباری، تخمین احتمال نکول است. ابتدا، با استفاده از شبیه‌سازی مونت-کارلو، احتمالات نکول در افق زمانی یک ساله تحت سناریوی پایه و سناریوهای استرس شبیه‌سازی می‌شوند. سپس توزیع زیان پرتفوی با استفاده از مقادیر در معرض نکول و زیان ناشی از نکول محاسبه می‌شود. برای این هدف نیز ابتدا یک پرتفوی فرضی ساخته می‌شود که مقادیر در معرض نکول برای هر وام به صورت تصادفی با توزیع یکنواخت تعیین شده‌اند و مقدار زیان ناشی از نکول نیز مقدار ثابت فرض شده است.
