کتاب گزیده‌ای از مقالات عبدالله کوثری است که طی بیست سال گذشته در نشریات مختلف چاپ شده است. همه مقالات لزوما ادبی نیست، و گاه ادبا وارد عرصه‌های سیاست و اقتصاد شده‌اند. مقالات یوسا و آیزا برلین بسیار خواندنی است. تک‌گفتگویی هم با فریدمن اقتصاددان در این مجموعه است که بس خواندنی است: “مارک استین می‌نویسد در ده سال آینده چهل درصد از جوانان در کشورهای مسلمان زندگی خواهند کرد. این وضع چه پیامدی خواهد داشت؟” فریدمن: “در این مورد موفقیت یا شکست ما بستگی به تثبیت اقتصادی بیشتر در این کشورهای مسلمان خواهد داشت. بدیهی است که این وضعیت تا حدی زاییده بلای نفت است. … نفت در مالکیت دولت است. اگر نفت تحت مالکیت خصوصی و افراد می‌بود، پیامد سیاسی این وضع آزادی بود و نه جباریت. به همین دلیل نخستین گام بعد از حمله به عراق در سال دوهزار و سه می‌بایست خصوصی‌کردن نفت می‌بود. اگر دولت می‌آمد و به هر فرد بالای بیست و یک سال تعداد برابری از سهام شرکت نفت می‌داد، آن وقت درآمد نفت به جای آن که به کیسه دولت بریزد به جیب مردم می‌رفت. بدین ترتیب درآمدی به کل مردم عراق می‌رسید و این درآمد از منازعات فعلی که میان سنی و شیعه و کرد بر سر نفت درگیر شده، جلوگیری می‌کرد.”
