پایان‌نامۀ آقای صابر جعفروند با عنوان «اپیستمولوژی ریسک در مهندسی مالی»

1088

بررسی نظریات مطرح در مالی به­طور مشهودی بیان­گر علم­‌گرایی در این دانش است. مباحث و تحقیقات بسیاری در اثباتی و یا هنجاری‌بودن مالی به­‌ویژه برای طراحی و کاربرد مدل‌­ها و روش‌­های کمّی در مهندسی مالی وجود دارد که می­‌بایست توسط طراحان و کاربران مورد توجه جدّی قرار گیرد. این امر مستلزم پرداختن به اپیستمولوژی مالی مدرن است. تحلیل و سنجش ریسک، از اصلی­‌ترین موضوع در مهندسی مالی است و به­‌دلیل اپیستمولوژی ریسک در کاربرد روش­‌ها و مدل­‌های کمّی ضرورت می­یابد. در اپیستمولوژی ریسک مباحث مهمی از قبیل رئالیسم، عقلانیت و خطای ادراکی برای طراحی و کاربرد مدل­‌ها و روش­‌های کمّی مورد توجه است. به­‌طوری که آگاهی و معرفت ریسک در کاهش ریسک مدل نیز مفید و موثر می­‌باشد. از سوی دیگر، استفاده از شبکه­‌های عصبی و هوش مصنوعی، مفاهیم سیستم‌­های پیچیده پویا، شیوه­‌های اکتشافی و نظریاتی از قبیل نظریۀ امکان و ریاضیات فاری در کنار نظریۀ احتمال و نظریۀ نسبیّت، نظریۀ فرکتال و آشوب کوانتمی و نظریۀ ریسمان در سازگاری بیشتری با اپیستمولوژی ریسک است. هستی­شناسی و تأثیر آن بر اپیستمولوژی ریسک، ضمن تعدیل روش‌­شناسی، به علت‌­یابی و ارزشیابی در دانش ریسک کمک می‌کند. هم­چنین، اپیستمولوژی ریسک در ایجاد مسیری خارج از کالبد و از داده­‌های علمی برای مقاصد سیاست­گذاری ایجاد می‌­کند. در نهایت، حاصل یافته­‌ها و نتایج تحقیق این است که، روش‌­ها و نظریه­‌های کمّی و غیرکمّی در ریسک و مهندسی مالی در بررسی سازگاری آن­ها با اپیستمولوژی ریسک مهندسان مالی، طراحان و کاربران روش‌­ها و مدل‌­ها از رویکردهای «اقتصاد مالی» و «مالی تجاری» به رویکرد تعدیلی «مهندسی مالی» رهنمون خواهد ساخت.

درج دیدگاه

نظر خود را وارد کنید
اسم خود را اینجا وارد کنید