به یمن مدیریت و هدایت درست، حمایت‌های گسترده‌ی همه‌ی ارکان حکومت، و نیز پشتیبانی ملی از تیم؛ وضعیت تیم ملی ایران به مراتب بهتر از سایر بخش‌ها شده و بویژه فراتر از بخش‌های اقتصادی کشور رفته است. تیم موفق عمل می‌کند؛ فوتبال حرکتی رو به جلو دارد؛ مدیر آن تصمیمات درست می‌گیرد و می‌تواند آن تصمیمات را اجرایی کند. تیم در زمین توان اعمال استراتژی دارد، بدون دخالت غیرمسئولانه‌‌ی دیگران. آیا همین امکان در سایر بخش‌ها امکان دارد؟ اگر برای مدیریت نهادهای اجتماعی و بنگاه‌های اقتصادی مدیران صاحب صلاحیت بین‌المللی انتخاب کنیم، آیا نتایج مشابه حاصل می‌شود؟ شک نیست که مدیر نقش برجسته‌ای دارد و درصد بالایی از موفقیت را می‌توان به کی‌روش نسبت داد. اما حساسیت مردم به موضوع و فضای امنی که مقررات فیفا ایجاد کرده، امکان دخالت را از ارکان حکومت گرفته است. مدیر صاحب صلاحیت و اختیارات لازم است و استقلال عمل دارد. افکار عمومی نسبت به دخالت دولت و سایر ارکان حاکمیت در مسیر رویدادها حساس است. هیچ کس از صاحبان قدرت نمی‌خواهد خود را در موقعیتی قرار دهد که از طرف مردم متهم به شکست تیم شود. فضای محیطی فوتبال نیز بین‌المللی است و قواعد بازی را مقررات بین‌المللی تعیین می‌کند و نه مقررات داخلی. و بالاخره کسب تجربه‌ی بین‌المللی برای بازیکنان ممکن است و این امکان رشد را فراهم می‌آورد. در این عرصه ما براحتی از تجربه‌ی جهانی برخوردار می‌شویم و خود را وارد رقابت جهانی می‌کنیم. امکانی که در شرایط جاری برای بنگاه‌های اقتصادی یا نهادهای اجتماعی فراهم نیست.
