شناسایی عوامل مؤثر بر بازده بلندمدت سهام

در این تحقیق مسأله اصلی بررسی بازده سهام جدید در مقایسه با بازده شاخص قیمت بورس در طی زمان، تعیین عوامل مؤثر بر عملکرد بلندمدت سهام جدید و شناسایی روابط بین این عوامل در بورس اوراق بهادار تهران است. هم‌چنین شواهد مبنی بر وجود دوره‌های به‌اصطلاح «اوراق بهادار داغ»، «عکس‌العمل بیش از اندازه» سرمایه‌گذاران و “گرایشات و علائق زودگذر» و یا خوش‌بینی زیاد سرمایه‌گذاران مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فرضیه‌های این تحقیق عبارتند از:
۱٫ عملکرد کوتاه‌مدت کل (تعدیل‌نشده) سهام جدید بیشتر از عملکرد کوتاه‌مدت بازار است.
۲٫ عملکرد بلندمدت کل (تعدیل‌نشده) سهام جدید کمتر از عملکرد بلندمدت بازار است.
۳٫ رابطه میان عملکرد بلندمدت سهام جدید با حجم معامله سالانه آن منفی است.
۴٫ رابطه میان عملکرد بلندمدت سهام جدید با باندازه شرکت مثبت است.
۵٫ رابطه میان عملکرد بلندمدت سهام جدید با عملکرد کوتاه‌مدت تعدیل‌شده سهام جدید منفی است.
در این تحقیق شرکت‌هایی که سهام آن‌ها از ابتدای سال ۱۳۶۹ تا انتهای سال ۱۳۷۴ برای اولین بار در بازار بورس تهران مورد معامله قرار گرفته است جامعه آماری ما را تشکیل می‌دهند.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که در سال‌های ۱۳۶۹ الی ۱۳۷۴ دوره «سهام جدید داغ» وجود ندارد و سهام جدید در معرض «عکس‌العمل‌های بیش از اندازه» سرمایه‌گذاران قرار ندارد. با این حال در بعضی از صنایع فرضیه “رایشات و علائق زودگذر» و فرضیه «عکس‌العمل بیش از اندازه» سرمایه‌گذاران مصداق دارد. الگوی رفتار بازده سهام جدید (بازده اضافی کوتاه مدت و بازده بلندمدت کمتر از بازار) در بورس اوراق بهادار تهران مشابه سایر کشورهای جهان است و پذیرش فرضیات اول و دوم تحقیق نیز تأییدی بر این مطلب است. در ضمن سایر فرضیات تحقیق تأیید نمی‌شود و شواهدیدال بر تأثیر نوع صنایع برروی عملکرد بلندمدت سهام جدید به‌دست نیامد. لازم به ذکر است تنها متغیری که عملکرد بلندمدت سهام جدید را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد عملکرد بلندمدت بازار است که نشانگر تأثیر شرایط بازار بر عملکرد بلندمدت سهام جدید است.