در روز یکشنبه ۱۳۹۷/۱۱/۲۸، حسین عبده تبریزی در «دومین همایش تأمین مالی از طریق بازار سرمایه» شرکت کرد که به همت دستاندرکاران نشریه بازار و سرمایه در محل هتل اسپیناس تهران برگزار شد. در این نشست مدیران هفت نهاد مالی به تشریح ۷ پروژه سرمایهگذاری موفق طی سالهای اخیر پرداختند که هر کدام با ابزار مالی خاصی تأمین مالی شده بود. مثلاً، پروژهای با استفاده از صکوک اجاره و دیگری به اتکای قرارداد سلف موازی تأمین مالی شده بود. در این نشست، دکتر عبده ضمن تشریح کلیاتی از اوضاع جاری اقتصادی و متغیرهای اقتصاد کلان، توضیح داد که علاقه به استفاده از ابزارهای بازار سرمایه چند دلیل دارد:
تنگنای اعتباری بانکها در شرایط جاری
افزایش نیاز به نقدینگی و سرمایه در گردش در بنگاهها به دلیل افزایش قیمت ارز و تورم
نیازهای خود دولت به منابع مالی و انتشار حجم عظیمی از اوراق بدهی
و گسترش بازار سرمایه که از طرف کسبوکارها اکنون دیگر جدی گرفته میشود.
در مورد استفاده دولت از بازار سرمایه، سخنران توضیح داد که از این ابزارها برای تحریک اقتصاد و ایجاد رشد میتوان استفاده کرد. این ابزارها امکان دخالتهای سیاستگذار را میدهد؛ به جای اعطای تسهیلات و ضمانت توسط بخش عمومی، روشهای جدید تأمین مالی از طریق بازار سرمایه امکان میدهد که با اهرم دولت از منابع بخش خصوصی استفاده شود، و در واقع این ابزارها جایگزین روشهای سنتی کمکهای دولتی میشود.
وی علاقه دولت به استفاده از ابزارهای مالی بازار سرمایه را به دلایل زیر دانست:
- هزینههای ریخته کمتر lower sunk costs
- از نظر هزینه مؤثرتر more cots-effective
- بازار محور market-oriented
- اهرم برای وجوه خصوصی بیشتر
- روشهای پایدارتر از کمکهای دولت
دکتر عبده بهعلاوه توضیح داد که بهرغم اهمیت ابزارهای بازار سرمایه، استفاده از ابزارهای مالی در هر شرایطی لزوماً کارآمد نیست؛ نخست اینکه شرایط اقتصادی مهم است؛ دیگر اینکه درجه تأثیر ابزارها با توجه به هدفِ از طراحی آنها و ناکاملبودن بازارها با یکدیگر فرق میکند. باید توجه داشت که درجه تأثیر این ابزارها به ویژگی کسبوکارها مرتبط است؛ یعنی هر ابزار مالی برای دستیابی به اهداف خاص مؤثر است. اهمیت چارچوبهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مناطق و جغرافیاهای مختلف، در انتخاب ابزارها اهمیت دارد. ارتباط این ابزارها و در دسترسبودن منابع مالی با شرایط عمومی اقتصاد بسیار ارتباط دارد.