تبیین کارایی مکانیزم کنترل جریان معاملات بورس اوراق بهادار تهران و ارائه الگوی مناسب

واژه مکانیزم‌هاه مکانیزم‌های کنترلی از سال ۱۹۸۷ توسط بورس اوراق بهادار نیویورک به‌منظور کاهش نوسانات بازار وارد بازارهای مالی گردید. از آن تاریخ تاکنون تحقیقات بسیاری پیرامون مکانیزم‌های کنترلی اعمال‌شده در بازارهای مالی از جمله دامنه مجاز نوسان و توقف معاملات صورت گرفته که هریک به ابعاد مختلف مثبت و منفی این مکانیزم‌ها در بازار اشاره داشته‌اند.
تحقیق حاضر تلاشی در جهت تبیین کارایی مکانیزم‌های کنترل جریان معاملات بورس اوراق بهادار تهران و ارائه الگویی مناسب جهت کارآمدترکردن مکانیزم‌های موجود در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد که در قالب دو سؤال اصلی پیرامون دو مکانیزم کنترلی اصلی بورس اوراق بهادار تهران یعنی دامنه نوسانات قیمت سهام و توقف معاملات بیان‌شده و برای پاسخگویی به هریک از سؤالات سه فرضیه مستقل طرح گردیده است. منظور از کارابودن مکانیزم‌های کنترلی در این مطالعه آن است که آثار مثبت استفاده از این مکانیزم‌ها بر آثار منفی آن غلبه کند. این فرضیات آثار مکانیزم‌های ذکرشده را برروی متغیرهای نوسانات بازدهی، نقدشوندگی و بازدهی غیرعادی با استفاده از مدل رگرسیون چندمتغیره و آزمون‌های مربوط به داده‌های پانل ارزیابی می‌کند و در نهایت براساس نتایج به‌دست آمده از آزمون فرضیات و برگزاری جلسه مصاحبه به صورت گروه متمرکز و استفاده از نظرات خبرگان، پیشنهاداتی کاربردی جهت کارایی هرچه بیشتر مکانیزم‌ها ارائه می‌گردد.
با توجه به نتایج به‌دست آمده از تحقیق هر دو مکانیزم کنترلی دامنه مجاز نوسان و توقف معاملات می‌توانند براساس هدف ناظر بازار هریک از سه متغیر مورد آزمون را کنترل نمایند.