اثر بازار سرمایه بر رشد اقتصادی در ایران

در نسل جدید مدل‌های رشد اقتصادی به تأثیر گسترش مالی بر رشد توجه شده است. ادبیات جدید مالی که بیش‌تر با رویکرد اقتصاد خرد می‌باشد بر نقش واسطه‌گران مالی و تأمین مالی بیرونی تأکید دارد.

در این رساله، ارتباط بازار سرمایه و رشد اقتصادی ایران در سطح اقتصاد خرد و کلان در دوره ۱۳۹۰-۱۳۷۰ بررسی شده است.

یافته‌های پژوهش که با رویکرد اقتصاد خرد (سطح بنگاه) نوعی بررسی مالی ابتکاری در بازار سرمایه ایران می‌باشد و با روش روش گشتاورهای تعمیم‌یافته سیستمی به‌دست آمده است نشان می‌دهد که تأمین مالی بیرونی موجب افزایش نرخ رشد تولید و سودآوری بنگاه‌های موجود در بورس اوراق بهادار ایران شده است.

در رویکرد کلان که به‌دلیل وجود هم‌خطی شدید بین نسبت‌های مالی در بازار سرمایه ایران از روش تحلیل مولفه‌های اصلی (PCA) استفاده شده رابطه مثبت و معناداری بین این نسبت‌ها و رشد اقتصادی دیده نمی‌شود. توصیه سیاستی این پژوهش، گسترش بازار سرمایه از طریق ارایه ابزارهای متنوع و جدید مالی و ایجاد فضای حقوقی مناسب در جهت جذب نقدینگی موجود در کشور برای تأمین مالی بنگاه‌های کارآمد در بازار سرمایه ایران می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: بازار سرمایه، رشد اقتصادی، رویکرد سطح بنگاه، روش PCA، داده‌های تابلویی